Statistiek

Duur vakantie in weken	4
Duur vakantie in dagen	31
Vaardagen	18
Ligdagen	13
Zeildagen	5
Zeil/motordagen	6
Motordagen	7
Gevaren afstand	605,2	mijl
Langste dag	54,4	mijl
Gemiddeld gevaren afstand per dag	19,5	mijl
Gemiddeld gevaren afstand per vaardag	33,6	mijl
Motoruren	79,5
Motoruren per dag	2,6
Motoruren per vaardag	4,4

Vakantie afgesloten

Weer: zonnig, licht bewolkt, temperatuur 24 graden, wind SSW 2

Wat een rust. Geen vliegtuigen, geen mensen, alleen wij op de Frigga aan het landje. Verderop is een eiland waar ook mensen zijn, maar daar is het ’s ochtends vroeg nog stil. Later stijgen de vliegtuigen op van de Kaagbaan, maar die zijn een stuk verder weg dan boven de haven in Buitenhuizen.

Na het ontbijt begint Corry met het inpakken van kleren, die mee naar huis moeten. Ik maak de steiger poepvrij, want als er niemand is, wordt het land bewoond door ganzen. Ze zitten nu wel op het volgende land, waar in de zomer het gras goed is gegroeid, maar dat nog niet wordt gebruikt. Ook op het land doen wij wat aan onderhoud.  Naast de nieuwe steiger is de pas geplante varen onzichtbaar door het hoge onkruid, dat spontaan deze vakantie is gaan groeien en zo zijn de fuchsia’s ook omhuld door hoog bloeiend wilde planten. 6 kruiwagens vol gaan naar de composthoop. Maar eigenlijk is het te warm, dus wordt er ook, in de schaduw van de bomen, gelezen en rustig aan gedaan.

De Oliefoo is vandaag verder gevaren naar Hoorn, de thuishaven. De Rosa segunda moest eerst naar Lelystad, omdat daar de auto stond. Vlak voor de vakantie was de boot daar gerepareerd na een aanvaring met een ander schip bij Enkhuizen. Morgen wordt de Rosa segunda terug gevaren naar de thuishaven in Muiderzand.
Wij worden om kwart voor vier gebeld door Walter. Zij, hij en Britta, zijn met 20 minuten in de haven. Wij moeten ons nu haasten om naar de haven te komen. Snel wordt het landje opgeruimd, stoelen en tuingereedschappen in het hok gedaan en varen wij richting haven. Britta en Walter staan al op de steiger te wachten. Nadat de boot is afgesloten en de auto is ingeladen rijden wij richting Gerberastraat, waar mijn vader woont. Wij eten met hem een chinees en gaan daarna naar huis. De vakantie is voorbij.
Wij kunnen concluderen dat het een fijne vakantie is geweest en dat wij het met z’n achten gezellig hebben gehad. De foto’s gaan nog uitgewisseld worden en een reünie zit in de planning. Plannen voor volgend jaar zijn er nog niet echt, maar wij zullen zeker bekijken of de drie schepen  met elkaar op vakantie kunnen gaan naar???

De vaarwegen scheiden ons

Weer: zonnig, later bewolkt en enkele buien, daarna weer droog en zonnig, temperatuut 28 graden, wind variabel.

Voor vandaag werden in de loop van de dag onweersbuien voorspeld. De bemanningen van de Oliefoo en Rosa segunda hadden besloten op tijd te vertrekken. Nadat wij afscheid van hen hadden genomen, vertrokken de twee schepen om tien uur. Wij waren het er allemaal over eens dat het een fijne vakantie was geweest.

Omdat de brug in Rijksweg 9 pas om één uur draaide hadden wij de tijd. Ik heb aan boord allerlei lijnen, die niet meer nodig zijn, opgeruimd. Wij hadden al enkele boten richting brug zien gaan. Wij gooiden de trossen om tien over half één los en voeren met een slakkengangetje naar de brug. Wij bleken met nog tien zeilboten te zijn, die door de brug wilden gaan. Maar eerst waren de schepen aan de beurt die uit de andere richting kwamen. Het bleken wel zestig schepen, voornamelijk een konvooi Engelse traditionele  zeilschepen. Daar tussendoor zagen wij ook meerdere moderne Nederlandse schepen. 

Na de brug konden wij meteen de sluis in. Na de sluis bleken slechts vier zeilboten door te gaan richting Haarlem. Bij de Waarderbrug hoorden wij dat er bij de automaat naast het havenkantoor betaald moest worden voor de vaart door de stad. Wij hadden daar net aangelegd, toen er een wolkbreuk los barstte. Binnen enkele seconden plensde het. Corry, die was gaan betalen bij de automaat, die buiten staat, kwam doorweekt terug en moest droge kleren aantrekken. Het duurde even voordat de spoorbrug, samen met de Prinsenbrug geopend werden. Daarna ging de doorvaart door de stad erg vlot. Nog één keer werden wij verrast door een hevige, maar kort durende bui. Er zat ook onweer in. Na de laatste brug was het konvooi gedecimeerd tot twee schepen, wij en een Dehler 31 uit Aalsmeer. Wij voeren daarna achter een motorboot zo snel mogelijk door de Ringvaart, om nog op tijd voor de laatste opening van de spoorbrug bij Sassenheim te komen. De schipper van de Dehler 31 verzocht bij de bruggen om spoed, zodat wij niet te laat zouden zijn. De brugwachters reageerde daar meestal positief op. Net aangekomen bij de spoorbrug, tevens een brug in snelweg 44, ging hij al open. Het was op dat moment half zes. In de almanak stond dat de brug bij Oude Wetering slechts draaide tot zes uur. Dat konden wij natuurlijk niet meer halen. De Dehler 31 bleef overnachten bij het Kaageiland. Wij zijn daarom maar achter de bruggen aan het remmingwerk gaan liggen. 

Omdat ik het raar vond, dat de volgende bruggen niet meer bediend zouden worden, ben ik even op internet gaan rondneuzen en kwam een bericht tegen waarin stond dat de bruggen tot negen uur bediend zouden worden. Ik heb de brugwachter toen maar even gebeld. En ja hoor, bediening tot negen uur! Een half uur later waren wij dus weer onderweg. De drie bruggen die wij nog tegen kwamen gingen zeer vlot open. Bij de Oude Wetering konden wij op volle kracht door blijven varen. Via de groeps-Whatsapp vernamen wij dat de beide andere schepen Volendam hadden aangedaan om te schuilen voor de onweersbuien. Om kwart voor acht lagen wij aan het familie-eiland. Op de landjes om ons heen was het uitgestorven. Dat is op weekends buiten de vakantietijd wel anders.

IJmuiden bereikt

Weer: zonnig, enkele wolkenvelden, temperatuur 24 graden, wind S2, later W3

Ook vandaag moesten wij vroeg opstaan. Natuurlijk beslissen wij dat zelf, maar als je met stroom mee naar de volgende haven wilt, zal je met het tij rekening moeten houden. Nog een reden was, dat de buurman die langs de steiger lag, had aangekondigd, al om zes uur te willen vertrekken. Gelukkig was het daar aan boord nog rustig en konden wij op ons gemak ontbijten. Onze beide buren aan de buitenkant gingen wel al eerder weg. Tegen zeven uur werd het erg onrustig en maakten veel schippers zich klaar voor vertrek. Tevens een teken dat wij ons niet verrekend hadden. Het werd om zeven uur een uittocht van zeilboten. Buiten bleek er slechts een windje van twee Beaufort te zijn. Toch hebben wij het grootzeil gehesen, maar lieten de motor bij staan. Met een gangetje van vijf knopen door het water en soms zeven knopen over de grond ging het richting IJmuiden. De automaat stuurde ons naar het waypoint voor de pieren van IJmuiden. Omdat de kust tussen Scheveningen en IJmuiden met een bocht loopt lijkt het of je steeds verder zee op gaat.  Uiteindelijk kom je prima uit.
De beide andere schepen zagen wij steeds in onze buurt. Na marifooncontact bleek, dat zij het grootzeil hadden gestreken omdat deze te veel klapperde. Bij ons viel het wel mee, maar wat later heb ik het zeil ook gestreken. Omdat wij tot Aalsmeer toch niet meer zeilen, heb ik de huik over het zeil gedaan en meteen ook de schoten van de bolle jan opgeruimd. Bij de sluis was het erg druk.

Het bleek dat de Middensluis, de Zuidersluis en de Kleine sluis een elektrische storing hadden en tot nader order niet bediend konden worden. Wij zijn aangesloten bij de al liggende schepen. Er ontstonden vele rijen van wel zes schepen. Mijn lange lijn van de rol kwam nu van pas en werd met hulp van de tussenliggende schepen naar de wal gebracht. Wij waren omstreeks elf uur bij de sluis en om één uur kwam het bericht dat het probleem was opgelost. De Zuidersluis werd gebruikt om de liggende schepen in twee schuttingen af te werken. De Oliefoo zat net bij de eerste schutting, maar de Rosa segunda en wij konden pas met de tweede schutting mee. De Oliefoo is op de fok naar zijkanaal C gezeild.

De Rosa segunda en de Frigga hebben ook nog een zeilpoging gedaan, maar door de te geringe wind maar weer snel opgegeven. Op zee had ik al plaatsen gereserveerd bij de jachthaven IJmond in Buitenhuizen. Met Marijke en Hugo ben ik gaan betalen en meteen gaan kijken of wij in het clubhuis konden eten.  Dat bleek geen probleem te zijn. Corry had onderwijl de zonnetent gespannen, want het was toch wel warm, ondanks het verkoelende briesje. Aan het eind van de middag kwamen Walter en Britta aan boord. Zij gingen ook mee uit eten. Omdat het erg lang duurde voor dat wij het bestelde eten kregen, werd door de uitbater een gratis rondje drank aangeboden. Er was keus uit 4 maaltijden, schnitzel, saté van de haas, stoofkippenvlees en kippenvlees met hete saus. Een ieder had daar een keus uit gedaan. Het smaakten ons uitstekend.

Tegen half elf zijn wij terug gegaan naar de boten en hebben wij bij Astrid en Hugo aan boord op onze laatste gezamenlijke vakantie avond thee gedronken. Britta en Walter waren al naar huis vertrokken. Wij lagen pas om twaalf uur in de kooi.