Voor de wind naar Scheveningen

Weer: zonnig, enkele wolkenvelden, temperatuur 23 graden, wind SSW 4-5, later SW tot WSW 3

Wij zijn om zes uur opgestaan om op tijd klaar te zijn voor het geplande vertrek van zeven uur. Op de motor zijn wij naar de sluis gevaren. De zon was net opgekomen en er was nog niet zo veel wind. Het blijft altijd heel apart op dat tijdstip met zulk mooi weer te vertrekken. Bij de sluis moesten wij even wachten, omdat er eerst een  vissersboot van de andere kant werd geschut.

Daarna ging het snel. Het was inmiddels harder gaan waaien. Met halve wind vlogen wij over de Oude Roompot. Maar na de passage van Geul van de Banjaard kwam de wind, die was toegenomen tot windkracht vijf, pal van achteren. Wij hebben toen de genua maar ingerold. De Frigga maakte toch nog zes knopen door het water. De Rosa segunda en de Oliefoo hadden er voor gekozen wat verder op zee te gaan, om niet pal voor de wind te hoeven varen. Wij namen de kortste weg. Ter hoogte van Stellendam dook er plotseling een bruinvis voor het schip op. Even later zagen wij hem langs het schip op twee meter afstand naar voren schieten. Daarna niet meer gezien. Voor de Maasvlakte nam de wind iets af en besloten wij de genua uit te zetten op de boom. Maar vlak voor het oversteken van de Maasgeul werd de zee zo ruw, dat wij de genua maar hebben ingerold. Wij hebben ons netjes via de marifoon gemeld bij de verkeerscentrale. Later, vlak voor de feitelijke oversteek, werden wij aangeroepen met de vraag of wij harder konden varen, want er kwam een groot schip aan. Ik heb gemeld dat wij daar geen kans toe zagen en er voor kozen achter de oceaanreus langs te gaan. Bij het opdraaien in de wind ontdekte ik dat de motor, die al een tijdje bij stond, niet in zijn werk stond. Nu waren wij in de kortste keren aan de andere kant en hadden verder geen last van de grote scheepvaart. Na de geul ging de motor weer uit en hebben wij de genua weer uitgezet op de boom. Wij waren de beide andere schepen uit het oog verloren. Wel hadden wij meegekregen dat de Rosa segunda ook voor een groot schip had moeten uitwijken. Ik heb ze beide met de marifoon  opgeroepen. De Rosa bleek ongeveer 2 mijl, en de Oliefoo 1 mijl voor ons te zitten. Maar door de veelheid aan zeiltjes, want wij waren hier niet de enige, konden wij niet onderscheiden wie wie was. Om vijf uur waren wij bij de havenmonding. In de jachthaven was het stapelen geblazen. Wij lagen alle drie als derde in een rijtje. Later kwamen er nog enkele boten bij.

Met de hele groep zijn wij naar Simonis gelopen, waar wij heerlijk vis hebben gegeten. Voor de meesten was de hoeveelheid te veel, hoewel wij best hongerig waren na zo’n lange dag. Voor sommigen was er daarna nog plaats voor een ijsje, dat wij konden halen bij de ijscoman, die zich heel tactisch naast het restaurant had opgesteld. Op de terugweg heeft ieder bij watersportzaak Vrolijk nog even rondgekeken en heeft Astrid een leuk poloshirt gekocht. Het is morgen weer vroeg opstaan, dus gingen wij op tijd de kooi in.

Zeilend om Walcheren

Weer: zonnig, af en toe wolken, temperatuur 22 graden, wind NW 3-4.

De voorspelling van het weer was zodanig dat wij vandaag konden vertrekken. Maar voor de meest optimale stroom konden wij pas om twaalf uur vertrekken. Dus ook vandaag konden wij uitslapen. Corry heeft voor de boodschappen gezorgd en ik heb de boot vaarklaar gemaakt voor de tocht naar de Roompot. In de haven leek het er op dat de wind west of zelfs zuidwest was, maar buiten de haven bleek de wind uit het noordwesten te komen. Dit was een prima wind om rond de kop van Walcheren te varen. Aanvankelijk konden wij met halve wind onze koers aanhouden, maar gaande de tocht moesten wij hoger gaan varen. Dit kwam waarschijnlijk, omdat de wind iets draaide, maar ook omdat de stroom ons richting Westerschelde duwde.

Tot onze verbazing hadden wij in het eerste stuk een voorsprong genomen op de beide andere schepen. De Frigga liep dan ook lekker door het water.

Later liep de Rosa segunda op ons in en haalde ons voor Walcheren in. De Roompot in was de wind wat minder, maar de stroom des te meer, waardoor wij met een behoorlijk gangetje richting sluizen gingen. Pas binnen de havenhoofden hebben wij de zeilen gestreken. De sluis was al met een behoorlijk aantal boten gevuld en bleef open staan tot ook de Oliefoo, die als laatste schip aan kwam varen, binnen was. Na het schutten zijn wij op de motor naar de Marina gevaren en vonden bij de meldsteiger een plek bij elkaar. Wij meerden af naast de Rosa segunda. Na het eten hebben wij bij ons aan boord thee en koffie gedronken. Wij zijn op tijd naar bed gegaan, want morgen moeten wij vroeg opstaan.

Nog een dagje Blankenberge

Weer: zwaar bewolkt, temperatuur 21 graden, wind N 4-5, tegen de avond opklaringen.

Er stond weer een wind NO 5 voor de kust bij Vlissingen. Besloten werd daarom ook vandaag te blijven liggen. De voorspellingen voor de volgende dagen zijn beter. Wij hopen in drie dagen, via de Roompot en Scheveningen, in IJmuiden te komen. De verdere ochtend hebben wij aan boord doorgebracht. Rond elf, twaalf uur kwamen er boten binnen, naar wij aannamen uit het zuiden. Er gingen niet veel boten de haven uit.
De dames besloten met z’n drieën de kusttram te nemen naar Knokke.
De heren wilden eerst de vuurtoren beklimmen, maar die was helaas gesloten. Daarna ging het naar de pier waar een “Storms Expo” was (www.storms.eu). Het was deels een expositie over het weer en stormen. Ook bekende scheeprampen passeerden de revue. Onderin het gebouw konden wij kijken naar twee korte films, één over de tornado’s in Amerika en één over stormen over de hele wereld. Weer terug op de boulevard trakteerde Hugo ons op een ijsje.
Ik heb aan boord eerst water getankt en daarna een led lamp gemonteerd boven de kombuis. De TL lamp werd uiteraard eerst gedemonteerd. De led lamp had ik vorig jaar gekocht en ergens aan boord opgeborgen. Maar ik wist niet meer waar. In de vakantie heb ik nog wel op verschillende plekken gekeken, maar ik was hem niet tegen gekomen. Deze morgen bij het zoeken naar een tube Sikaflex, kwam ik hem tegen naast de accu’s.

Om 13.00 uur vertrokken Astrid, Marijke en ik (Corry) richting kusttram, die 200 meter van de haven een halte heeft. Bij het “lijnloket” kochten wij retourtjes Knokke. Wij kregen 2 kaartjes per persoon en er werd ons uitgelegd, dat wij 1 kaartje moesten bewaren en afstempelen op de terugweg. Via Zeebrugge en Heist kwamen wij in Knokke, tevens de eindhalte van deze kustlijn, die begint bij De Panne. Een lange winkelstraat met mooie winkels loopt vanaf het station naar de boulevard. Het publiek en de meeste winkels hebben een luxere uitstraling dan de winkels in Blankenberge. Belgen houden, vermoed ik, veel van tassen en schoenen, want het aantal schoenenwinkels was groot. Ook de herenmodezaken waren in overvloed aanwezig en de dames kunnen ook volop aan hun trekken komen. Wat ook lukte, want ik heb een leuke boottrui gekocht. Die lag in de grote maten winkel op mij te wachten!

Wat ons enigszins verbaasden was de winkel en lunchroomsluiting op dinsdag. De nodige winkels waren dus dicht en dat in het hoogseizoen in een grote badplaats! Aan de boulevard hebben wij koffie/thee gedronken. Wij zagen een woelige zee en waren alle drie blij, dat wij niet op onze bootjes zaten. Vlak voordat wij de tram weer in namen, hebben wij even wat boodschappen voor het boot-diner bij Delhaize gedaan. Omstreeks 18.45 uur waren wij weer aan boord.
De avond werd besloten met een samenzijn aan boord van de Oliefoo, waar de discussies over de beste vertrektijden niet van de lucht waren. Maar wij zijn het eens geworden. Morgen gaan de trossen om twaalf uur los.

Regen en wind

Weer: zwaar bewolkt en regen, temperatuur 18 graden, wind NO 4, in de avond ZW 3.

Na het douchen hebben wij even kort een palaver bij ons aan boord gehouden. Vannacht had het behoorlijk geonweerd en vanaf dat moment onophoudelijk geregend. Volgens de weerstations stond er op dat moment voor de kust bij Vlissingen een wind NO 5, met als voorspelling 6 Bft. Marijke, Hugo en ik besloten daarom vandaag te blijven liggen.
De ochtend heb ik gebruikt om het blog bij te werken. Er zijn foto's, vanaf het moment dat wij in Oostende zijn geweest, bij de verhalen geplaatst. De internetverbinding is hier goed, maar wij liggen ook vlak naast de antenne.

In de loop van de middag is Corry de wal opgegaan om bij moeder Babelutte chocolade te kopen en bij Delhaize de dagelijkse boodschappen te doen. Het leek even droog te worden, maar helaas begon het al gauw weer te plenzen.  Ik ben aan boord gebleven. Corry wilde de Margriet lezen op de IPad. Ik heb uitgezocht hoe deze te downloaden zijn en uiteindelijk is het gelukt.
Aan het eind van de middag dag was de wind 180 graden gedraaid en stond toen in de kuip. Ik heb ons nieuwe, door Corry gemaakte, kajuitingang zeiltje aangebracht. Even later werd het echter droog en begon zelfs de zon nog even lekker te schijnen. Na het eten hebben wij met Mijke, Robert en onze kleinzoon Piak kunnen skypen.
‘s Avonds hebben wij aan boord van de Rosa segunda de dag van morgen besproken. Gezien de huidige weersvoorspelling, wind NE 4-5, mogelijk 6, ziet het er naar uit, dat wij ook morgen nog in Blankenberge blijven. Afgesproken is dat wij morgen in de loop van de ochtend hierover een definitieve afspraak maken.

Weer eens lekker gezeild

Weer: zonnig, wisselend bewolkt, heiig, temperatuur 24 graden, wind W2 later NW tot N 3-4.

Dit was echt zo’n heerlijke vakantie ochtend. Wij hadden afgesproken pas om elf uur weg te gaan en het was lekker weer. Op ons gemak hebben wij alle ochtend bezigheden uitgevoerd en het schip vaarklaar gemaakt. Ik heb bij het restaurant het bestelde brood opgehaald en Corry had gezorgd voor een gekookt eitje bij het ontbijt. Voor vertrek heb ik de haven in Blankenberge gebeld en plaats voor de drie schepen gereserveerd. Om elf uur werd het heel onrustig in de haven. Het hele rijtje schepen waar wij in zaten (vier maal) zijn ook maar gelijktijdig vertrokken. Wij waren net los, toen bleek dat wij de haven niet mochten verlaten, zichtbaar aan de drie rode lichten boven elkaar. Er kwam een grote ertstanker binnen begeleid door drie slepers. Gelukkig duurde het niet zo lang voordat wij verder mochten varen. Nog binnen de pieren hebben wij de zeilen gehesen. Op open water bleek de wind echter zo gering, dat zeilen geen zin had. Enkele schepen hesen een spinnaker en maakte daarmee voldoende snelheid. Een van de boten, die vannacht naast ons had gelegen kreeg enige problemen met de spinnaker, die zich als een zandloper rond de voorstag had gewikkeld. Het werd opgelost, konden wij zien, door vele malen een rondje te draaien met de boot. Later werden wij door hen, boot met rode spinnaker, voorbij gelopen. Al snel na vertrek had de Rosa segunda problemen met de motor. Er was iets (?) in hun schroef geraakt. Voorbij de geul, waar wat ruimte was, werd op de Rosa segunda het grootzeil gestreken en een paar keer achteruitgeslagen om de rotzooi kwijt te raken. Volgens de marifoonberichten leek het probleem daarmee opgelost te zijn en zijn wij verder gevaren met volle zeilen en de motor bij.

Ruim voorbij Nieuwpoort nam de wind wat toe en besloten wij de bolle jan te hijsen. Wij maakten toen, zonder motor, snelheden van 5 tot 6 knopen. Ook op de andere schepen werd nu gezeild. Toen wij Oostende voorbij waren nam de wind nog wat toe en besloten wij de bolle jan weer te strijken. Het kostte mij de nodige moeite het lap zeil binnen te halen. Het zeil kwam daarbij ook even in het water. Maar toen alles geklaard was konden wij, nu met de genua bij, nog steeds goed vooruit komen. Op een gegeven moment was de wind zover gedraaid dat wij hoog aan de wind moesten varen. Vlak voor aankomst bij Blankenberge heb ik de havenmeester nog even gebeld. Hij had inderdaad voor ons plekken gereserveerd. Wij konden met z’n drieën achter elkaar langs de langssteiger in de oude haven liggen. Hugo besloot zijn schroef te controleren en ging, gewapend met duikbril en een van Theo geleend mes, onder water. Inderdaad kwam er een stuk visnet uit de schroef. Ik heb de bolle jan nog even gehesen, om hem droog te laten waaien.

Heel spontaan werd besloten in het restaurant bij het clubhuis te gaan eten. Corry, Marijke en Astrid hebben plaatsen gereserveerd. Om kwart voor zeven zaten wij op het terras achter het glas. Helaas was het wat kouder geworden, de zon was achter de wolken verdwenen, daarom besloten wij toch maar naar binnen te gaan. Wij mochten, om het de keuken niet te moeilijk te maken, uit slechts drie gerechten, door ons zelf aan te wijzen, kiezen. Het werd uiteindelijk een portie mosselen, een visgerecht en een vleesgerecht. Na het diner zijn wij de boulevard opgegaan en hebben daar ijs of een Brusselse wafel genomen. Via een achterafstraat zijn wij weer terug naar de haven gelopen.

Saaie overtocht

Weer: geheel bewolkt, heiig, temperatuur 20 graden, wind N 3.

Het was vandaag weer vroeg opstaan. Om half zeven ging de wekker. Ik ben eerst naar de havenmeester gelopen om te betalen. Ik kwam hem onderweg tegen, hij ging eerst iemand helpen bij de dieselpomp. Ik ben daarom eerst maar gaan douchen. Daar kwam ik Hugo tegen, die later ook zou gaan betalen. Ik stond bij het havenmeesterkantoortje even te wachten, toen ook Marijke arriveerde. Gelukkig liet de havenmeester niet lang op zich wachten. Terug aan boord werd er snel gegeten en het schip vaarklaar gemaakt. Om vijf over acht gingen de trossen los. Het was op zee een saaie boel, geheel bewolkt en zeer matig zicht. De wind was voor de Frigga, vooral met ruime wind en stroom mee, iets te weinig. De Oliefoo en Rosa segunda hebben vrijwel alles gezeild en slechts af en toe de motor bijgezet. Wij echter hebben vrijwel het hele traject de motor mee laten lopen, om zodoende te twee andere schepen bij te kunnen houden. Slechts af en toe was de wind gunstig en konden wij een stuk zeilen. Het oversteken van de shipping lanes gaf geen problemen. Schepen gingen voor of achter ons langs. Wel zagen wij een zeilboot in de shipping lane tegen de vaarrichting in varen. Toen er drie vrachtschepen in zijn richting voeren, maakte hij zich snel uit de voeten.

Heel even leek het te gaan opklaren en scheen de zon een kort moment, maar helaas duurde dat maar even. Pas een paar mijl vanaf de kust konden wij land zien, dat hier overigens niet zo fraai is met alle industrie bij Duinkerke. Na zeven uur varen konden wij aanleggen in de jachthaven in Duinkerke. Het was wel stappelen geblazen. Wij lagen uiteindelijk tussen een Belg en een Nederlander in. De Rosa segunda en de Oliefoo lagen met z’n tweeën naast een Zweed. Omdat de voorraden weer aangevuld moesten worden zijn de dames de wal opgegaan voor de boodschappen. Gelukkig was hier weer internet, slechts één euro, waardoor ik weer wat berichten op het blog kon plaatsen. Jammer is dat de verbinding wat traag is. Het zal daarom nu nog niet lukken ook foto’s bij de teksten te zetten.
’s Avonds zijn op de Oliefoo de plannen voor de komende week besproken, maar afhankelijk van het weer en de wind kan er in de planning nog  van alles veranderen.

Terug in Ramsgate

Weer: zonnig, wolkenvelden, temperatuur 23 graden, wind variërend tussen N en E 2-3.

Gisterenavond was afgesproken om eerst diesel te gaan tanken en daarna om 12 uur te vertrekken. Vlak voor vertrek was er op de Rosa segunda een probleem ontstaan: de vuilwatertank zat verstopt en dreigde via het toilet terug te stromen in de boot. Na enige discussie werd besloten, dit probleem eerst op te lossen voor een eventueel vertrek. Hugo, met hulp van Theo en Sebas, dook in de kelders van het schip. Wel zijn de Frigga en de Oliefoo om half twaalf diesel gaan tanken. Tijdens het tanken werd duidelijk dat het probleem opgelost zou worden. Ook de Rosa segunda kwam even later naar de diesel pomp steiger. Na het tanken konden wij zo de sluis in. Na een korte schutting voeren wij om half een de Medway op. Helaas stond de wind pal tegen en stond er niets anders op dan de motor te gebruiken.

Later voorbij Sheerness was de situatie niet veranderd. Voorbij de laatste bank in de Thames Estuary konden wij afvallen en viel er te zeilen. Het was jammer dat voor de kust bij New Foreland de wind afnam en de pruttel pot gestart moest worden. Het was deze keer zo druk in de haven, dat wij naar de East-haven werden gestuurd. Daar konden wij aan de buitensteiger achter elkaar liggen.
Aan boord van alle schepen moest nog avondeten op tafel komen. Astrid had eigenlijk een lasagne te veel gekocht en bood die aan ons aan. Omdat zij toch de oven moest gebruiken, werd ons stuk ook mee verwarmd. Later kon ik de half lege schaal, met ovenwanten, aan boord van de Frigga brengen. Corry had er sla bijgemaakt.
’s Avonds zijn wij aan boord van de Rosa segunda thee gaan drinken. Tevens werden de plannen voor morgen besproken. Het plan om nog naar Dover te varen werd uiteindelijk afgeserveerd. Wij gaan morgen naar de overkant: Duinkerke.

Motor gerepareerd

Weer: zon, temperatuur 24 graden, wind N2, later E 4.

Na het douchen ben ik eerst naar de havenmeester gelopen om te informeren of zij nog contact hebben gehad met Kevin van Kent Marina Services. Toen zij hoorden dat hij nog geen contact met mij had opgenomen, hebben zij hem nogmaals gebeld. Maar weer nam hij zijn telefoon niet op. Met hulp van andere bekenden uit de haven werd uiteindelijk contact gelegd met Doug van Gillingham Marina. Iets later, Corry was bezig nog een was te draaien, werd ik teruggebeld. Over een half uur zou er een monteur zich melden bij de poort. En inderdaad kwam de monteur. Ik heb hem uitgelegd wat het probleem was en hij ging meteen aan de slag. Na onderzoek bleek er een rest stukje O-ring van een oude O-ring in de zitting van het fijn filter te zijn achtergebleven. Ook het ringetje dat onder de beluchtingsschroef zat werd afgekeurd. Na hermontage van het filter en ontluchten kon de motor gestart worden. Er lekte geen dieselolie meer bij het filter en de motor liep weer als een zonnetje. Ik ben met de vouwfiets achter in de bus, met de monteur mee gereden naar het kantoor van de firma, iets meer dan twee kilometer vanaf de haven, om te gaan betalen. Ik kreeg daar meteen een bezichtiging van het bedrijf. Terug naar de boot was ongeveer een kwartiertje fietsen. Corry en ik hebben aan boord van de Rosa segunda thee gedronken. Er was gisteren al besloten om vandaag te blijven liggen, omdat niet te voorspellen was hoe lang de reparatie zou duren. Hugo, Marijke en ik zijn naar het havenkantoor gegaan om te betalen en meteen te informeren naar de bussen. Er was sprake van om naar een grote watersportzaak te gaan, maar dat had te veel voeten in de aarde (slechte verbinding). Daarop werd besloten met de bus naar Rochester te gaan, een paar kilometer verderop. Alleen Hugo ging niet mee, die voelde zich niet helemaal fit en bleef aan boord. Hugo is later nog een keer naar het Maritiem Museum van Chatham geweest. In de dubbeldeks bus zijn wij bovenin gaan zitten. Helaas was het daar behoorlijk warm, zeker als de zon naar binnen scheen. Bij het centrum van Rochester zijn wij uitgestapt en de High street door gelopen. Bijna aan het eind van de straat kwamen wij uit bij het Rochester castle, een ruïne van een Middeleeuws kasteel. Wij hebben  daar een ijsje gegeten. De kathedraal konden wij niet in, omdat daar de uitreiking van de bull werd gehouden van de universiteit van Greenwich. De studenten, waren zoals dat gebruikelijk is in Engeland, getooid in een zwarte toga met speciale  gekleurde sjaal en een muts op. De gasten liepen er op z’n zondags bij. Weer terug in de High street liepen wij langs het plaatselijke museum, met kleine tentoonstellingen over het dorp, de Eerste Wereldoorlog en over Dickens, die lang hier had gewoond. Wij wilden vervolgens ergens wat gaan drinken, maar konden geen geschikte plek in de schaduw vinden. Daarom hebben wij ergens drinken en kleine taartjes gekocht, dat wij op een bank in de schaduw hebben genuttigd. Aan het einde hoofdstraat zijn wij weer op de bus gestapt, die ons terugbracht naar de haven. De halte was vlakbij de supermarkt, waar door iedereen nog even wat hoognodige boodschappen werden gedaan.
’s Avonds werd er bij ons aan boord thee en koffie gedronken, behalve de twee jongemannen, want die bleven ieder op hun eigen boot.

Ligdag in Chatham

Weer: aanvankelijk bewolkt, later opklaringen, temperatuur 25 graden, wind E 3-4.

Vandaag ben ik begonnen met het nakijken van de motor. Het dieselfilter was nauwelijks vervuild. Vervolgens heb ik de dieselolie gecontroleerd en gefilterd. Maar ook hier was niet echt een reden te vinden voor het probleem dat zich voordeed met de motor gisteren. Na alles weer in elkaar gezet te hebben werd de motor gestart. Die sloeg aan, maar het bleek dat ik een koelwaterslang vergeten was vast te zetten waardoor de motorruimte volliep met water. De motor dus gauw weer gestopt. Daarna liep de motor weer als van ouds. Er bleef echter een probleem over: het huis van het fijn filter bleek ergens te lekken. Een nieuwe o-ring, die Hugo op voorraad had bleek niet de oplossing. Ik ben daarop naar de havenmeester gegaan, die zo vriendelijk was een monteur te bellen. Omdat de betreffende monteur zijn toestel niet opnam, werd er een boodschap ingesproken, met het verzoek langs te komen. Helaas is er niemand meer langs geweest. Morgen ga ik nog maar eens vragen.
De mannen zijn vanmiddag, terwijl ik met de motor bezig was, naar het Maritiem museum van Chatham gegaan, waar zij een paar schepen hebben bekeken. De vrouwen zijn met elkaar boodschappen gaan doen. Corry kwam thuis met een nieuwe tas en een paar T-shirtjes voor onze kleinzoon. Marijke en Astrid hadden besloten ons uit te nodigen voor het avondeten. Zij zouden gezamenlijk een maaltijd verzorgen. Wij werden uitgenodigd voor een barbecue. Vlak naast de sluis was een terreintje waar gebarbecued kon worden. Theo zorgde voor het vlees en er was een salade en brood. Later, het werd al donker, kregen wij aan boord van de Oliefoo nog een lekker toetje, gevolgd door thee.
Het oorspronkelijke plan was morgen naar Ramsgate te gaan, maar wij gaan morgen eerst kijken of de lekkage bij het filter opgelost kan worden.

Op de motor naar Chatham

Weer: zonnig, af en toe wolkenvelden, temperatuur 23 graden, wind N tot E 2-3.

Vandaag hebben wij Londen verlaten. Kwart voor tien konden wij in de sluis. Omdat wij foto’s wilden nemen bij de Tower Bridge, zijn wij eerst die kant opgevaren. Er werden heel veel foto’s gemaakt.

Het eerste stuk richting zee hadden wij nog iets stroom tegen, maar als snel kregen wij stroom mee. Er was wind, maar te weinig en uit de verkeerde hoek om lekker te kunnen zeilen. Toen wij op ruimer water kwamen, hebben wij het nog geprobeerd, maar dit hebben wij al gauw opgegeven. Ook de Rosa segunda heeft een stukje gezeild. Later, vlak voordat wij de Medway indraaiden, wij hadden inmiddels een beetje stroom tegen gekregen, hebben De Rosa segunda en de Oliefoo nog even gezeild. Wij, de Frigga, hebben het op de genua geprobeerd, maar dat schoot niet op, dus werd er weer op de motor gevaren. Het water was hier wat onrustig en tot onze schrik had onze motor ook weer kuren. Af en toe liep het toerental iets terug. De motor stopte gelukkig niet. Voor de zekerheid bleef de Rosa segunda bij ons in de buurt. Het was wel billen knijpen, want van tijd tot tijd liep het toerental even terug. Hugo had de sluis van de marina via de marifoon opgeroepen. Wij konden dadelijk de reeds geopende sluis binnen varen. Deze sluis had een drijvende steiger, waardoor het aanleggen en schutten eenvoudig was.

Wij kregen allemaal een plek toegewezen, vlak bij elkaar aan dezelfde C steiger. Net voordat de Frigga de ligplaats in kon varen, stopte de motor er mee. Gelukkig liep de boot al niet meer zo snel en kon Ernst-Jan ons net op tijd helpen de boot af te stoppen. Er zal morgen eerst naar de motor gekeken moeten worden. Na het eten hebben aan boord van de Rosa segunda, onder het genot van een kopje thee, nog even bij elkaar gezeten.

Londen Eye

Weer: bewolkt met in de loop van de dag enkel opladingen, temperatuur 23 graden.

Deze ochtend zijn wij eerst naar de London Eye gegaan. Het was slechts een half uur wachten in de rij tot wij in een cabine konden instappen.

Marijke had niet z’n zin om mee te gaan en was, na even rondgelopen te zijn, op een terrasje vlak naast het reuzenrad gaan zitten. De overige konden genieten van een goed uitzicht over Londen. Natuurlijk werden ook de nodige foto’s gemaakt.

De hele rit duurde ongeveer 25 minuten en was zeker de moeite waard. Wij hebben na uitgestapt te zijn Marijke opgezocht en zijn daar ook even wat gaan drinken.
Daarna is de groep opgesplitst en werden verschillende bestemmingen bezocht. Hugo en Fred gingen naar het Science Museum, de dames naar Harrods en Theo, Ernst-Jan en Sebas naar de Churchills Warrooms. Later hebben wij elkaar weer ontmoet voor een van de uitgangen van Harrods, want wij wilden ergens wat gaan eten. Omdat ons tegoed op de Londense Ov-kaart niet meer toereikend was voor meerder metro ritjes werd besloten in het clubhuis bij de haven te gaan eten. Toen wij daar voor acht personen een voorafje en een hoofdgerecht werd besteld, verontschuldigde de barjuffrouw zich omdat zij er alleen voor stond. Maar het kwam allemaal goed. Wij hebben, buiten gezeten, lekker gegeten.

Natuurlijk werden de ervaringen van de dag doorgenomen. Het was al donker, toen wij naar de schepen liepen. Morgen wordt er weer gevaren.

Londen op zondag

Weer: bewolkt met opklaringen, in de avond onweer en regen, temperatuur 25 graden.

Het was deze ochtend al gauw weer warm. Gelukkig werd de zon wat getemperd door de wisselende bewolking. Corry is even naar de winkel geweest om yoghurt, fruit en brood te halen. Op laatst was het nog haasten om op de met elkaar afgesproken tijd klaar te zijn voor vertrek naar de stad. De afwas hebben wij maar laten staan. Vandaag was het plan eerst naar Covent Garden te gaan. Wij moesten daarvoor twee keer overstappen met de metro. Helaas bleek het station Covent Garden gesloten vandaag en moesten wij een stukje terug lopen (vijf minuten). Wij hebben tussen de stalletjes door geslenterd en af en toe werd er iets gekocht. Ook keken wij naar artiesten die in dit gebied hun kunsten vertoonden. Later konden wij niet zo gauw een eettentje vinden voor acht personen met gevolg dat wij heerlijk ontspannen op de stoep zittend een meegenomen of gekocht broodje hebben genuttigd. Het was behoorlijk druk in de stad. Volgens de jongelui was er vlak bij een M&M winkel, die wij vonden bij het Leicester plein. Het was een compleet warenhuis, waar vooral de kenmerkende chocolade snoepjes in veel kleuren, maar ook andere snuisterijen zoals T-shirts, tassen en andere zaken, die allemaal refereerde aan het bekende snoepje, te verkrijgen waren. Na de winkel doorgelopen te zijn stond een bezoek aan de Tower Bridge op het programma. Eigenlijk wilden wij er met de bus naar toe, maar toen wij het bij Piccadilly Circus vroegen aan de chauffeur van lijn 14, zei hij dat wij gezien de drukte beter met de metro konden gaan. Zo geschiede dus. Wel moesten we weer drie keer overstappen in overvolle metrotreinen. Marijke wilde bij de St Katherines haven nog een olifantje, dat zij gisteren gezien had, kopen. Corry ging met haar mee. De rest wandelde verder naar de Tower Bridge. Met de lift gingen wij in een van de torens naar boven en zagen daar een korte film over de Tower Bridge. Daarna kon je doorlopen over de hoge verbindingsbruggen, waar een tentoonstelling over bruggen was ingericht en waar wetenswaardigheden over de bouw van de brug zelf was te vinden.

Zicht op de sluis van het St, Katherine Dock vanaf de Tower Bridge

Via de andere toren ging het weer omlaag, nu via de trappen. Aan het eind van de brug waren de technische installaties, die zorgden voor het heffen van de bruggen, te bezichtigen. De installatie werkte met stoom en waterdruk. Het zag er allemaal gelikt uit.

Eenmaal buiten liepen wij tegen een ijskraampje aan. Door een misverstand werd er één ijsje teveel besteld. Net op dat moment hoorden wij Corry, die met Marijke hadden zitten wachten op ons. Corry lustte dat ijsje wel. Over toeval gesproken! Theo en Ernst-Jan hadden het sms’je, dat Marijke al een uur eerder naar hen verstuurd had en waarin zij aangaf waar zij zou zitten, namelijk vlak bij de ijskraam, niet gelezen. Het was voor Marijke en Corry wel komisch te zien, hoe de rest zonder dat zij het wisten goed door hen geobserveerd konden worden. Met de metro zijn wij weer teruggereden naar de haven.
’s Avonds zijn Hugo, Sebastiaan, Marijke en ik naar het restaurant op de hoek bij de sluis, waar een bekende Engelse tv kok de scepter zwaait, gegaan waar wij gebruik konden maken van internet. Corry heeft 2 wassen gedraaid.

Museumdag in Londen

Weer: eerst bewolkt met lichte regen, later opklarend en zonnig, temperatuur 26 graden, wind noordelijk.

’s Nachts had het geregend. Het hield pas in de loop van de ochtend op. De douche was prima, maar de ruimte bij de wasbakken was nauw. Het was warm en drukkend weer en in de sanitaire ruimte leek het wel een sauna. Buiten was het beter omdat er een lekker briesje stond. Met de andere schepen was afgesproken rond twaalf uur naar Greenwich te gaan met de hele groep. Er was nog even discussie of wij met de snel varende ferry of met de metro zouden gaan. Het werd uiteindelijk de metro, omdat wij op tijd bij het Royal Observatory wilden zijn om het bal hijsen te zien om klokslag 13.00 uur (GMT 12.00 uur) . Na een vlotte rit met de metro en een stevige wandeling de heuvel op waren wij precies op tijd bij het Observatory. Een grote rode bal ging iedere minuut vanaf 5 minuten voor 13.00 uur steeds een stukje omhoog, om exact om 13.00 uur weer helemaal te zakken.

Daarna zijn wij het museum in gegaan en konden wij veel leren over de tijdmeting in de loop van de eeuwen. In het gebouw was het vaak koel, maar buiten werd het steeds warmer. Wij waren blij als wij onder de bomen konden staan of lopen. Moe van het slenteren zijn wij buiten bij het museum op een bank gaan zitten, met uitzicht over de tuinen van Greenwich en de stad Londen.

Onderaan de heuvel zochten wij een pub op, waar wij wat hebben gedronken. Er stonden vervolgens nog twee bezoekjes op de planning. Eerst liepen wij naar de Cutty Sark, een clipper uit de negentiende eeuw, die op de kant bezichtigd kon worden. Omdat er weinig tijd was en er flink voor de toegang betaald moest worden, zijn wij langs het schip gelopen en doorgegaan naar het maritiem museum. Wij hadden slechts een half uurtje en hebben dus niet veel kunnen bekijken. Het meest interessant was de tentoonstelling over vuurtorens. Om vijf uur werden wij door het personeel verzocht het gebouw te verlaten. Wij wilden met de fast ferry naar de Tower en namen op de koop toe dat het er erg druk was en wij daardoor veertig minuten zouden moeten wachten. Maar wij hadden geluk: er werd een extra schip ingezet waardoor wij binnen een kwartiertje onderweg waren.

Wij voeren langs ‘onze’ haven en zagen even later de Tower Bridge opdoemen. Achter de brug bij de Tower konden wij uitstappen en vandaar zijn wij terug naar de St. Katherines haven gelopen. Wij waren er getuige van dat de Tower bridge, voor een bark met zeiltuig, werd geopend. Na langs de haven van St. Katherines te hebben gelopen, zijn wij een pizzarestaurant ingegaan, waar wij op de eerste verdieping een tafel kregen aan het raam.

Wij hadden hier uitzicht op de sluis van de haven en zagen enkele boten in- en uitvaren. In principe had Hugo besproken, dat wij zondag ook naar deze haven konden komen. Maar aan tafel besloten wij dit niet te doen en gewoon in Limehouse Marina te blijven. Hugo heeft per telefoon de reservering afgezegd. Volgens Google Maps was het dertig minuten lopen naar onze haven. Wij besloten de dag af te sluiten met een wandeling. Het werden uiteindelijk veertig minuten voor wij bij de boten waren.

Londen bereikt!

Weer: Zonnig, af en toe enige bewolking, temperatuur 26 graden, wind NE 4-5, later afnemend 2-3.

Hugo is vroeg opgestaan om te bellen met havens in Londen. Wij zouden pas vertrekken als het zeker was dat er plek was. Na enkele telefoontjes kregen wij om half tien groen licht dat er in de Limehouse marine plaats was voor alle drie de schepen. Wij hebben de Frigga dadelijk losgemaakt van de Rosa segunda en zijn vertrokken. De Oliefoo heeft even gewacht tot ook de Rosa segunda los was van de mooring. Wij hadden daardoor een kleine voorsprong opgebouwd. De Medway uit hadden wij stroom mee. Wij hebben alleen de genua uitgerold en de motor zachtjes mee laten draaien. De beide andere schepen hadden wel hun grootzeil gehesen. De Oliefoo heeft zelfs nog een heel stuk gezeild. Bij de grote container terminal haalde de Rosa segunda ons in. Wij zijn daarom iets harder gaan varen om ze bij te houden. De stroom was gedraaid waardoor we snel richting haven voeren. Het was warm. Daarom heeft Corry een paraplu voor mij aan de GPS-antenne vast gemaakt.

Ook de Oliefoo was op de motor gaan varen en kwam steeds dichter bij. Bij de Thames Barrier voeren wij, nadat wij ieder toestemming per marifoon hadden gevraagd, achter elkaar door een van de openingen.

Bij de haven moesten wij op een onrustige Thames wachten tot de brug en de sluis geopend waren. Een voor een voeren wij de sluis binnen. Wij kregen een grote enveloppe met daarop de plattegrond  met de ligplaats en er in papieren met informatie over de haven en de omgeving. Ook kregen wij elektronische sleutels voor toegang tot de douches en de steigers en een kaartje waarmee wij de elektriciteit konden aanzetten. Wij hadden een plek dicht bij elkaar aan dezelfde steiger gekregen. Omdat wij in de schaduw van een flatgebouw lagen, werd er bij ons aan boord geborreld. In de zon was het veel te warm. Later op de avond kwam er onweer en regen. Omdat wij toch een paar dagen zouden blijven, heb ik de kuiptent opgezet.

Aan een mooring in Queensborough

Weer: zon, temperatuur 26 graden, wind NE 2, later E 3-4.

Wij zijn ongeveer om half zeven opgestaan. Ik ben eerst gaan douchen en Corry is, toen ik terug was en wij gegeten hadden, met de andere dames boodschappen gaan doen. Ik heb even naar de motor gekeken, mar kon geen vreemde zaken ontdekken. Bij het proefdraaien deed de motor het goed en het glas van het filter was helder. Ik vond het niet verstandig, zo kort voor vertrek, verder de boel los te halen. Vijf minuten over acht konden wij vertrekken. Wij hadden de eerste twee uur stroom tegen. Eenmaal in de Thames Estuary kregen wij stroom mee. Er kwam ook wat wind, dus gingen de zeilen omhoog. Daardoor maakten wij door het water ongeveer een snelheid van zes knopen. De snelheid over de grond was regelmatig tussen de zeven en acht knopen. Op de zandbanken waar wij langs voeren lagen een flink aantal zeehonden. Doordat wij aan de zuidkant van de vaargeul bleven hadden wij geen last van de vrachtschepen, die af en toe voorbij kwamen.

Rechts staan oude verdedigingswerken uit de tweede WO

Onderweg deed Hugo via de marifoon verslag van de belletjes die hij had gepleegd met de diverse havens waar wij de komende dagen eventueel naar toe wilden gaan. Waarschijnlijk konden wij zondag terecht in de Sint Katherine haven. Maar dan moesten wij morgen eerst naar een haven daar in de buurt en dat had nog wat voeten in de aarde. In één was nog plaats voor twee schepen, in de andere deed de brug het niet. Hugo zou morgen weer kunnen bellen of de situatie zou zijn veranderd.
In Queensborough konden wij met z’n drieën naast elkaar aan een mooring liggen. De Rosa segunda werd eerst grondig door Hugo aan de mooring vastgelegd.

Daarna konden de Oliefoo en de Frigga er naast komen. Nadat alles goed lag, werd er bij ons aan boord eerst thee gedronken en later geborreld. Omdat het warm was hebben wij de kap naar beneden gedaan, zodat de wind in de kuip stond. Terwijl wij gezellig bijeen zaten, kwam de havenmeester in zijn bootje langs om te incasseren.

Na het eten kwamen Hugo en Marijke bij ons aan boord om de dag van morgen te bespreken.

Goede overtocht naar Ramsgate

Weer: zon, enkele wolkjes, temperatuur 23 graden, wind SW 2, later SW 4-5.

Vandaag zijn wij vroeg opgestaan, half zeven, omdat afgesproken was om acht uur te vertrekken. Het brood voor onderweg hebben wij aan de ontbijttafel klaar gemaakt. Het weer was prima, alleen, zoals ook voorspeld, was er nauwelijks wind. Achter elkaar varend verlieten wij Nieuwpoort.

De stuurautomaat kon zijn werk doen. Na drie uur varen, wij waren vlak voor de eerste shippinglane-oversteek, begon het te waaien en gingen bij de drie schepen de zeilen omhoog. Snel daarna kon zelfs de motor uit, de snelheid kwam tot boven de zes knopen door het water. Met de stroom mee werden snelheden van 7 tot 8 knopen geklokt. Bij de eerste oversteek ondervonden wij geen last van de grote schepen. In de “middenberm” werd hoogte gewonnen, omdat de stroom zou gaan draaien naar het noorden. De volgende oversteek gaf ook geen problemen, alle schepen die wij zagen gingen ruim voor ons langs, de kapitein van het laatste schip was aardig en draaide bij en ging achter ons langs. Via de marifoon hadden wij om de paar uur contact met elkaar. Omdat er in de marifoons een groep was aangemaakt, konden wij elkaar een gerichte groepsoproep doen. Hugo deed bij een van die contacten melding van bruinvissen. Omdat er verder gezeild werd, liepen de beide andere schepen langzaam op ons uit. De wind nam toe van 3 Bft naar 5 Bft. Wij konden de kust bij Ramsgate al goed zien. Op het moment dat de Rosa segunda en de Oliefoo de aanloop naar Ramsgate invoeren, werden ze benaderd door 3 man in een rib van de kustwacht, die hen enkele vragen stelden. Ze hoorden bij een kustwachtschip, dat ook in de buurt was. Daarna kwamen ze ook bij ons langs met dezelfde vragen. Nadat de vragen: “waar wij heen gingen, wat onze nationaliteit was, of wij bij de andere hoorden en met hoeveel personen wij aan boord zijn”, naar tevredenheid waren beantwoord verdwenen de heren weer.

Bij het indraaien van de aanloop naar Ramsgate kregen wij te maken met een sterke dwarsstroom, waardoor wij bijna onder een hoek van 45 graden richting de haven voeren. Theo had ons daarvoor al via de marifoon gewaarschuwd. Wij hadden al een rif gestoken, maar nu hebben wij ook de genua een stuk ingerold.

Voor de haven heb ik de motor gestart en de genua ingedraaid. Vlak voor de haveningang stond een knobbelig zeetje en werd de boot wild heen en weer geschut. Ik schrok toen de motor, op het moment dat wij hem het meest nodig hadden, begon te sputteren. De gashendel zette ik op maximaal en gelukkig bleef de motor, weliswaar met horten en stoten, draaien. Binnen de pieren draaide de motor echter weer normaal. De anderen hadden voor ons al een plek geregeld. Wij lagen met z’n drieën naast elkaar. Nadat het schip goed lag en alles weer aan kant was, werd er bij de Rosa segunda aan boord geborreld en de dag doorgesproken.
’s Avonds zijn Marijke, Hugo en ik naar het clubhuis gegaan, omdat wij hoopten van mensen met ervaring te horen,  wat de beste vertrektijd was richting Sheerness. Helaas was er alleen een barmevrouw aanwezig, die van nautische zaken geen kaas gegeten had. Wel konden wij gebruik maken van Wi-Fi, waardoor wij het nodige konden opzoeken. Uiteindelijk kwamen wij overeen dat wij morgen om acht uur lokale tijd zouden vertrekken.

Weer een haven verder.

Weer: zwaar bewolkt en enige regen, laat in de middag opklaringen, temperatuur 20 graden, wind SW 4, later W 3.

Acht uur, wij werden wakker. Zoals altijd, eerst de wal op voor de persoonlijke verzorging. Ook op de andere schepen kwam men in actie. Ernst Jan werd uiteraard gefeliciteerd met zijn verjaardag. Later op de dag zouden wij het vieren. Wij hebben rustig aan, de boot voor vertrek in gereedheid gebracht. Om elf uur verliet de kleine Dehlerclubvloot de haven. Tussen de pieren werden de zeilen gehesen alvorens het ruime sop te kiezen. Helaas kwam de wind uit de verkeerde richting en moest er kruisend naar ons doel, Nieuwpoort, gevaren worden. Wij maakten eerst een paar kleine slagen voor de kust, maar besloten een lange slag zee in te maken. De ander schepen kozen er voor tussen de kust en de Wenduinebank te blijven. Achteraf bleek, dat tijdens onze slag terug naar de kust de wind iets in ons voordeel was gedraaid, waardoor wij bijna voor de pieren van Nieuwpoort uitkwamen. Tot onze verrassing draaiden wij voor de Oliefoo de havenmonding in. De Rosa Segunda was voor ons al de haven ingegaan. In het havenkanaal lieten wij de zeilen zakken en voeren rustig op de motor naar de jachthaven van de KYCN. Astrid had bij aankomst plaatsen voor ons gereserveerd, zodat wij door konden varen naar de ons toegewezen box. Zij kregen een plek aan de kop van onze steiger naast elkaar. Nadat iedereen de zeilkleding had verwisseld voor luchtiger kleding, de zon was gaan schijnen en het was warm geworden, zijn wij aan boord van de Oliefoo de verjaardag van Ernst Jan gaan vieren. Uiteraard werd er voor hem gezongen. Ernst-Jan was al vroeg op stap gegaan om bij een goede bakker kruimeltaart voor het hele gezelschap te kopen.
Na dit gezellige samenzijn zijn wij allen de wal op gegaan richting watersportzaak. Zowel Hugo als Theo hadden enige kleine wensen op hun verlanglijstje staan. De anderen hebben er rondgeneusd, maar vonden verder niets van hun gading. Daarna ging het richting supermarkt. Er was achter de haven een geheel nieuw gebouw gekomen in plaats van de oude supermarkt. De winkel hield het midden tussen de Macro en de Aldi. De keuze was overweldigend. De bemanning van ieder schip kwam met een kar vol weer naar buiten. De boodschappen werden vervolgens aan boord gebracht.
’s Avonds werd er aan boord van de Oliefoo, onder het genot van koffie of thee, de dag nog eens doorgenomen en de plannen voor morgen besproken. Ons doel is Ramsgate.

Londengroep is compleet

Weer: zonnig, temperatuur 22 graden, wind W 4-5

Rond zeven uur kwam er een Whatsapp binnen van de Rosa Segunda. Zij hadden hun plannen, om om zeven uur te vertrekken van de Roompot richting Nieuwpoort, gewijzigd, omdat het zicht slecht was en er een harde wind uit het noordwesten stond. Om negen uur zouden zij hun definitieve plannen bekend maken. Wij besloten lekker uit te slapen en te wachten op hun nadere berichten. Later lieten zij weten toch te vertrekken met als bestemming Oostende of Nieuwpoort. Ik liet hen weten dat het voor ons beter was een definitieve afspraak te maken om allemaal naar Oostende te gaan. Men stemde daar mee in.
Na de afwas is Corry 4 kadetjes gaan halen en heb ik de boot verder vaarklaar gemaakt. Om kwart voor elf zijn wij vertrokken, na afscheid genomen te hebben van Han en Bert. Er bleek buiten de pier toch wel veel wind te staan en wij hebben daarom meteen een rif in het grootzeil aangebracht. Eerst maakten wij een lange slag zee in van ongeveer 2,5 mijl uit de kust. Vervolgens voeren wij met stroom mee richting Oostende. Vlak voor de nieuwe pieren hebben wij nog een korte slag gemaakt. In eerste instantie stonden de havenlichten op rood, maar gelukkig werden ze al snel op groen gezet en konden wij de haven invaren, nadat wij buiten de havenmonding de genua ingerold en de motor gestart hadden. Het grootzeil ging binnen de pieren in rustig water naar beneden. Van de 'nieuwe' havenmeester Simon kregen wij een plek langs de steiger, zodat later in de middag de beide andere schepen naast ons zouden kunnen afmeren.

Nadat we broodjes hadden gegeten is Corry boodschappen gaan doen voor het avondeten en heb ik wat klusjes gedaan. Via de AIS-app konden wij volgen waar de Oliefoo en Rosa Segunda voeren. Toen zij voor Zeebrugge zaten, heb ik ze via een groepsoproep via de marifoon opgeroepen. Hugo reageerde meteen. Later hoorden wij ook Marijke op de Oliefoo. De verwachting was dat zij om half zeven in de haven zouden arriveren. Vlak voor aankomst hadden wij nogmaals marifooncontact. Corry en ik zijn, gewapend met fototoestel, de pier opgelopen.

Eerst kwam de Rosa Segunda binnen. Corry is teruggelopen om hen op te vangen. Ik ben blijven wachten tot ook de Oliefoo het havenkanaal was ingevaren. Wij hebben ze hartelijk verwelkomd. De zeilkleding ging uit en de schepen werden opgeruimd. Wij hebben de beide bemanningen bij ons aan boord uitgenodigd voor de borrel. Corry had voor soep en lekkers voor een broodje gezond gezorgd. Als toetje was er een grote schaal fruitsalade. Wij lieten het ons goed smaken. De avond werd afgesloten bij Astrid en Hugo aan boord met koffie en thee.

Ligdag in Blankenberge

Weer: ’s nachts regen en onweer, ’s ochtends eerst droog, later weer regen tot in de middag, daarna droog gevolgd door brede opklaringen, temperatuur 21 graden, wind SW 3 later 4-5.

Wij konden uitslapen, wat wij ook gedaan hebben. Wij waren erg benieuwd wat de andere schepen gingen doen vandaag. Daarom hebben wij om tien uur gebeld met de Oliefoo. Het bleek dat zij hadden uitgeslapen en vandaag wilden blijven liggen in de Roompot. Wij besloten daarop ook te blijven liggen. Gezien de ontwikkelingen met het weer, was dat een goede beslissing. Ik ben eerst de havenmeester gaan betalen, zodat wij konden douchen. Het viel tegen, dat bovenop het liggeld (Hollanders) er ook voor de douche (6 minuten voor € 1,00 of 3 minuten voor de helft) en voor de elektriciteit (€ 0,50) betaald moet worden. Verder hebben wij geen klachten. Het nieuwe gebouw is prachtig en van alle gemakken voorzien. Toen de achterburen vertrokken, besloten wij daar te gaan liggen. Met hulp van Bert en Han hebben wij de Frigga naar achteren verhaald.

Ik heb de ochtend gebruikt om het blog van gisteren bij te werken, dat was er door alle contacten gisteren niet van  gekomen. Corry heeft een was gedraaid. De droger deed niet wat er verwacht werd. Na de eerste keer drogen, was de was niet droog en dus gingen er nog € 3,00 in het apparaat. Op het havenkantoor vond men het vreemd, maar zij konden er niets aan doen, omdat de haven de wasmachine en droger huurde. Men zou het doorgeven.
Toen het in de middag droog was geworden zijn Corry en ik de wal opgegaan en zijn wij de boulevard afgelopen.

Natuurlijk hebben wij staan kijken bij de Velodroom en bij de skelters. Wij zagen onze kleinzoon (als hij ouder is) hier al gaan. Daarna zijn wij via een weg achter de boulevard teruggelopen.

Daarbij kon een bezoek aan Moeder Babelutte niet ontbreken om lekkere schilfer truffels te kopen. Bij een traiteur hebben wij waterzooi gekocht, vis in een saus, voor bij het avondeten.
Terug aan boord hebben wij in de kuip, het zonnetje was gaan schijnen, thee gedronken en ondertussen zitten lezen. Later hebben wij onze buren uitgenodigd voor de ‘borrel’ bij ons aan boord. Wij hebben lang en gezellig zitten kletsen tot zeven uur. De temperatuur was nog zo goed, dat wij in de kuip konden eten. Corry had bij de waterzooi rijst gekookt en een eenvoudige salade gemaakt. Het heeft ons uitstekend gesmaakt. Na de afwas hebben wij zitten lezen en het blog bijgewerkt. Tussendoor heb ik de finalewedstrijd van Duitsland tegen Argentinië trachten te volgen. Helaas is de internet verbinding niet van dien aard de wedstrijd goed te bekijken was.

Lekkere zeiltocht naar Blankenberge

Weer: zwaar bewolkt, lichte motregen, later droog en kort een opklaring, temperatuur 21 graden, wind W 3.

Het was triest weer bij het opstaan. Na het ontbijt en de afwas zijn wij het dorp ingelopen. Er was een nieuw centrum gekomen met bekende winkels als de Plus, Blokker, Bruna, Etos en Zeeman. Het hele plein van Breskens was opgeknapt en er stonden verschillende kunstwerken.

Bij de Plus hebben wij boodschappen gedaan en bij de Bruna werden kaarten voor kleinzoon Piak en mijn vader gekocht. Op de terugweg liepen wij langs de haven, waar op een vissersboot, die was volgehangen met visserij voorwerpen, paling werd gerookt en daar gekocht kon worden. Wij hebben er twee palingen gekocht.

Omdat het laag water was, werden de palingen in een mand naar boven gehesen. Het geld ging vervolgens in dezelfde mand weer omlaag.

Aan boord hebben wij warme chocolade gedronken. Ik ben, nadat de kaarten geschreven waren, de wal op gegaan om deze te posten. De brievenbus bleek bij navraag in de winkel van de Bruna te zijn. Maar ik ben eerst even langs de watersportwinkel gegaan om de kaart van de Noordzee en een overzeiler, Imray 30, te halen. Deze kaarten had ik vorig jaar van boord gehaald, maar heb daar niet meer aan gedacht. Beide kaarten waren al van oudere datum, dus was het niet zo gek om recentere kaarten te kopen.
Tijdens de lunch hebben wij brood klaar gemaakt voor onderweg en daarna de paling verorberd. Het heeft ons uitstekend gesmaakt. Vervolgens werd de boot vaarklaar gemaakt voor de eerste zeetocht dit jaar. Voor vertrek uit de haven zijn wij eerst de dieseltank gaan vullen. Op de motor zijn wij vervolgens tegen de wind voorbij de veerhaven gevaren en hebben daarna de zeilen gehesen. Er stond een lekker windje, alleen tegen, zodat wij moesten laveren. Op zee aangekomen klaarde het enigszins op en kwam zelfs de zon even door. Het was ook droog geworden. Wij zagen nog meer zeilboten richting het zuiden varen. Maar ook een groot aantal koos er voor om op de motor te gaan. Twee keer zijn wij de vaargeul overgestoken. Daarbij konden wij precies tussen de grote schepen, zonder van elkaar last te hebben, doorvaren.
Van de Oliefoo en Rosa Segunda hadden wij inmiddels via de Whatsapp begrepen dat zij onderweg een ontmoeting hadden op zee met de Spetter van Ger en Martha en later bij de Roompot waren aangekomen.

Wij hebben het laatste stukje, na passeren van de havenhoofden van Zeebrugge, wegens afnemende wind, op de motor afgelegd. Achter een ander schip voeren wij rustig de havenmonding in. Op het andere schip gaf men aan dat het wel eens ondiep zou kunnen zijn. Net even voorbij het pontje liep dat schip inderdaad vast, zij staken 1,90 meter. Ik ben rustig doorgevaren, maar voelde dat de Frigga over de grond ging. De dieptemeter gaf 1,60 meter aan. In de oude havenkom aan bakboord, konden wij niet zo snel een plaatsje vinden, toen wij werden aangeroepen door bekenden van de Watersport Vereniging Aalsmeer (WVA). Het waren Bert en Han met de Genius, een Catalina 320. Wij konden naast hen afmeren, maar omdat het ondiep was bleef er in eerste instantie ruimte tussen de schepen.

Wij hebben elkaar, staande/zittende in het gangboord op de hoogte gebracht van elkaars reis. Schuin achter ons bleek een Dehlerclublid te liggen, een Dehler 31 genaamd Dromer. Ik ben er even naar toegelopen. Wij hebben een tijdje staan kletsen. Zij waren weer op de terugweg naar Zeeland, waar de boot in Oude Tonge ligt. Later, weer terug bij de boot, bleek Corry bij Bert en Han aan boord te zitten. Wij hebben het laatste deel van de avond daar gezellig doorgebracht. Terug aan boord hoorden wij op de radio dat het Nederlands elftal met 3-0 van Brazilië had gewonnen en dus derde op dit WK zijn geëindigd. Best goed voor ons kikkerlandje.

Geen zon, verkeerde wind.

Weer: zwaar bewolkt, temperatuur 18 graden, wind WSW 2-3. Aan het eind van de dag lichte motregen.

Vandaag wilden wij lekker opschieten. Na de gebruikelijke ochtend rituelen, opstaan, douchen en ontbijten, zijn wij vertrokken. In eerste instantie was het plan via het Veerse Meer naar Vlissingen te varen, maar onze buurman bracht ons op een ander idee. Volgens hem was het via Wemeldinge en Hansweert sneller. Voor de wind maakte het niet uit, want vrijwel het hele stuk zouden wij praktisch wind tegen hebben. Maar wij zouden minder bruggen en sluizen passeren en een groot deel stroom mee hebben. Alleen tot de ingang van de Witte Tonnen Vleie op de Oosterschelde hadden wij stroom tegen.
Uit de Whatsappjes die wij kregen, konden wij opmaken dat de Oliefoo en de Rosa Segunda deze morgen vertrokken zijn richting IJmuiden. Wij hopen beide schepen in de komende dagen te ontmoeten, om samen verder te varen richting Engeland.

Er kwamen twee bruggen op ons pad, voor beiden moesten wij rond een kwartier wachten op een opening. De sluis bij Hansweert ging vlot, wij konden na een autoboot de sluis in. Daarna over de Westerschelde naar Breskens, een saaie tocht met weinig scheepvaart en slecht zicht. Het was ook fris en daarom heb ik mijn zeilpak maar aangetrokken. Aan het eind van de tocht begon het zelfs licht te miezeren. Over dit stuk hebben wij iets meer dan drie uur gevaren. Er viel nauwelijks te zeilen, windkracht 2 tot 3 uit westelijke richting, tenzij wij waren gaan kruizen. Maar dat zou veel te lang hebben geduurd. Via de marifoon hebben wij een plaatsje gereserveerd in de jachthaven. De havenmeester zou tussen zeven uur en half acht op kantoor zijn om alles te regelen. Na het eten, dat Corry weer snel in elkaar had geflanst, ben ik even bij de havenmeester langs geweest. Corry is nog even de wal op geweest om haar benen te strekken. Wij hebben verder de avond lezend doorgebracht.
De rest van het flottielje heeft gezellig (hoop ik) hamburger gegeten in IJmuiden.

Zon en wind, wij hebben het verdiend.

Weer: zonnig, weinig bewolking, later zeedamp, temperatuur ‘s morgen 25 en ‘s middags 20 graden, wind NW 3 tot 4.

Het was gisteren laat geworden. Rond half negen zijn wij opgestaan. Corry is boodschappen gaan doen en kwam behalve met brood en groente ook met nieuwe sandalen terug. In het dorp is een mooie goede schoenenwinkel, waar zij prima geslaagd was. Ik ben gaan douchen en de havenmeester gaan betalen, want gisteren was hij al vroeg naar huis gegaan. Later heb ik water getankt. Het bleek, dat de nippel van de Gardena slang niet meer aanwezig was. Terug redenerend kwamen wij tot de conclusie dat wij deze nippel bij het tanken afgelopen weekend in onze thuishaven aan de kraan hebben laten zitten. Ik heb dus snel een nieuwe in het dorp gekocht. Frank, onze zwager, is even langs de haven in Aalsmeer gereden en vond de nippel nog op de kraan.
Om 11.40 uur verlieten wij de haven waar wij drie nachten hebben gelegen. Het zonnetje scheen en er stond een lekker windje uit het noordwesten. Buiten de havendam heb ik de genua uitgetrokken en de motor uitgezet. Na een half uurtje waren wij aan de overkant bij de Volkeraksluizen. Al snel konden wij met nog veel andere schepen de sluis in. Vervolgens liet de sluismeester ons nog een tijd wachten en kwamen er steeds meer boten de sluis binnenvaren.

Toen de sluis min of meer vol was, gingen de deuren eindelijk dicht. 50 minuten na binnenkomst verlieten wij de sluis. Op open water hebben wij de zeilen gehesen en zijn op weg gegaan naar de volgende sluizen. Het eerste stuk was hoog aan de wind bezeild, maar het laatste stuk hebben wij gelaveerd. De stuurboordsluis van de Krammersluizen liep net vol, wij konden er helaas niet meer bij. Maar even later ging ook de bakboordsluis voor ons en nog twee andere schepen open. Het schutten duurde slechts 10 minuten. Het was zelfs zo snel dat wij nog eerder de sluis verlieten dan de schepen in de andere sluis. De stuurboordsluis was voorzien, dit jaar als proef van Rijkswaterstaat, van een bellenbaan, zoals vroeger ook in de Volkeraksluis was. Het schijnt dat er, als je door de bellenbaan vaart, er tijdelijk geen water maar lucht door het koelsysteem van de motor gaat, waardoor schade kan ontstaan. Wij hadden daar dus geen last van.
Na de sluis hebben wij de zeilen weer gehesen. Toen wij daar net mee klaar waren, zagen wij een witte Optima 92 richting sluizen varen. Ik vermoedde, dat het de Spetter was van Ger en Martha, bekenden van de Dehlerclub. Toen een zeilboot met de naam Spetter de sluis opriep via de marifoon wisten wij het zeker, het was onmiskenbaar de stem van Ger. ’s Avonds hebben wij ze gebeld. Zij waren nog onderweg naar Hellevoetsluis en die ochtend vertrokken uit Middelburg. Zij willen later over zee terugvaren naar hun thuishaven in Hoorn.
Wij zijn de haven van Sint Annaland binnengelopen. Oproepen van ons via de marifoon werden niet beantwoord, daarom maar aangelegd bij de meldsteiger. Later bleek, dat de marifooninstallatie van de jachthaven het niet doet. Toen wij door het Zijpe voeren, werd het steeds heiiger en frisser en bij aankomst in de haven werden de lange broeken en vesten aangetrokken. Bij het thuisfront bleek het nog 30 graden en zonnig te zijn.

Het wordt er niet beter op!

Weer: zwaar bewolkt en regen, temperatuur 16 graden, wind NW 5.

Vanochtend was het even droog, maar het kwam vanaf half elf weer met bakken uit de hemel. Omdat de voorspelling voor de middag wind NW 7 tot 8 was besloten wij nog een dagje te blijven liggen. Wij zijn na gedoucht te hebben de hele dag aan boord gebleven en hebben zitten lezen. Corry leest de Libelles die zij van Ria haar vriendin heeft gekregen en ik ben halverwege een dikke pil van 550 bladzijde. Het is zo spannend dat ik er niet meer mee kan stoppen.
Omdat het brood op was heeft Corry voor de lunch afbakbroodjes in de oven gedaan. Het smaakte ons uitstekend.

Aan het eind van de dag, omstreeks zes uur, was het even droog en zijn wij naar AH gelopen om weer wat in te slaan. Op de terugweg regende het echter weer, maar gelukkig liepen wij terug met de wind in de rug.
Helaas hebben wij last van lekkende kajuitramen. Vervelend is, dat wij die ramen in 2011 door een gerenommeerd  bedrijf nieuw hebben laten aanbrengen. Het lekt weliswaar niet hard, maar het is voldoende om geërgerd te zijn. Na de vakantie zullen wij maar even langs gaan bij dat het bedrijf. Over de overige werkzaamheden, het schilderwerk en het aanbrengen van de rompramen, zijn wij uitermate tevreden.
De voorspellingen voor morgen zijn gelukkig een stuk beteren wij  hopen dan eindelijk weer een stuk verder te komen.
's Avonds laat, vanaf tien uur, heb ik op de laptop nog zitten kijken naar de halve finale waarin Nederland moest uitkomen tegen Argentinië. Helaas heeft Nederland verloren na strafschoppen.

Regen!

Weer: zwaar bewolkt en regen, 15 graden, wind NW3.

Dat zijn van die dagen waar je even door heen moet! Wat een rot weer. Wij hebben besloten lekker in Numansdorp te blijven liggen. Het betekend ook dat er niet veel over deze dag valt te noteren. Of het moet zijn dat wij ‘s ochtends  zijn wezen douchen en ik twee keer naar het havenkantoor ben gelopen om te betalen voor de volgende nacht. De eerste keer bleek de havenmeester tot drie uur afwezig te zijn. De rest van de dag zijn wij aan boord gebleven. Corry had zelfs geen zin boodschappen te doen. Wij hebben zitten lezen en regelmatig gekeken of de regenzone al zou wegtrekken, hetgeen helaas niet gebeurde.
Corry heeft met de ingrediënten die aan boord waren een avondmaal bereid. Het smaakte ons uitstekend. Na het eten was het even droog en besloot Corry een stuk te gaan lopen. Ze is drie kwartier weg geweest. Numansdorp loopt 's avonds niet over van gezelligheid. In de drie kwartier dat zij, voordat het weer begon te regenen, door het dorp liep, is zij twee mensen tegengekomen.

Later heb ik aan boord op de laptop naar Brazilië tegen Duitsland gekeken. Wat speelden de Duitsers goed en de Brazilianen slecht! 

De wind was helaas ongunstig.

Weer: zonnig, half bewolkt, wind eerst SW 2, later draaiend NW 2, temperatuur 20 graden.

Voor ons doen zijn wij vroeg – wat heet vroeg – opgestaan: half acht. De weersvoorspelling voor vandaag gaf een droge dag aan, dus wilden wij om acht uur vertrekken om een lekker eind te kunnen varen. Wij zagen een zeilboot (Winner 950) vanuit Gouda richting sluizen varen en zijn er snel achteraan gegaan. Wij werden nog geschut in de oude sluis. De nieuwe sluis leek wel klaar, maar stond op dubbel rood. Na de sluizen heeft Corry het ontbijt klaar gemaakt met een kopje thee. Behalve enkele containerschepen kwamen wij weinig scheepvaart tegen op de Hollandse IJssel.

Het viel ons op dat de Hollandse IJssel er beter uitzag dan vroeger. Veel oude scheepswerven en fabriekjes waren verdwenen en vaak waren er huizen of appartementen voor in de plaats gekomen. Bij Ouderkerk aan de IJssel misten wij de boot in de dijk. Daar stond nu een appartementen complex.

Wij waren net te laat bij de Algerasluis, althans, dat dachten wij, maar het licht ging bij aankomst op groen en de brug over de sluis werd geopend. Voor opening van 9.50 uur hadden er geen schepen  zich gemeld, dus toen wij om 9.55 aankwamen varen, werd alsnog de brug geopend. Service van een vriendelijke brugwachter. Het laatste stuk over de IJssel hadden wij stroom tegen, de verder tocht hebben wij gelukkig steeds stroom mee gehad.
Bij de brug van Alblasserdam in de Noord moesten wij een klein uurtje wachten op de opening. Wij zagen de andere zeilboot het kanaaltje richting jachthaven invaren. Bij de klapbrug voor de jachthaven lag een ponton, waar net twee schepen konden liggen. Wij zijn er samen gaan liggen. Aan de kopse kant van het ponton was een bord opgehangen met veel tekst, maar dat was vanaf het water niet goed leesbaar door de kleine lettertjes. Vanaf het ponton moest je het bord op zijn kop lezen, wat best lastig was. Op het bord was te lezen, dat je, om hier te liggen, toestemming moest vragen bij het groene gebouwtje, dat naast de brug stond. De schipper van de Winner en ik zijn dus maar even naar boven gelopen. Daar stond een aardige man, die even daarvoor het bruggetje naar de jachthaven had bediend. Hij vertelde ons dat er wel vaker schepen gingen liggen om op de brugopening (van de grote brug) te wachten en dat het geen probleem was.
Via de Rietbaan zijn wij rustig naar Dordrecht gevaren. Ook daar moesten wij weer wachten voor de opening van de spoorbruggen. Er is een kleine wachtplaats tegenover de ingang van het Maartensgat, waar wij zijn gaan liggen. Er kwamen al snel meer zeilboten, die door de brug wilden.

Het was kwart over een dat wij er door konden. Vaak hijsen wij één of meer zeilen vanaf hier, maar dan moet de windrichting wel goed zijn. Vandaag was hij dus pal tegen. Later op het Hollands Diep was de wind iets gedraaid en nog steeds tegen. Het was ook niet meer dan windkracht 2, dus viel er ook hier niet te zeilen. Dan maar verder op de motor. Terwijl ik even een uiltje kon knappen, het was tenslotte vroeg opstaan geweest, heeft Corry de Frigga keurig langs de sportboeien gevaren. Opvallend was dat de meeste zeilboten de “grote” boeien aanhielden, hetgeen volgens mij niet verstandig is. Tussen de “grote” boeien en de sportboeien was de diepte meestal tussen de vier en zeven meter, diep zat dus en heb je geen last van de grote scheepvaart.
In de haven van Numansdorp kregen wij via de marifoon een plaats dicht bij de uitgang toegewezen. Hoewel de bewolking was toegenomen, werd het hier behoorlijk warm en gingen de nodige kledingstukken uit. Kort na zessen zijn wij het dorp ingelopen om bij de plaatselijke AH eten voor vanavond te halen. De hoofdstraat werd opnieuw bestraat. Het was verder uitgestorven, alleen de AH was open. Diverse winkels stonden leeg en ook de chinees was er niet meer.
Naast ons lag een opmerkelijke motorboot, niet alleen qua ontwerp, maar ook door de tekst die er op te lezen was. Ik wist niet dat Dehler ook motorboten had gemaakt.

Dit stond op de zijkant van de motorboot boven.