Dit was echt zo’n heerlijke vakantie ochtend. Wij hadden afgesproken pas om elf uur weg te gaan en het was lekker weer. Op ons gemak hebben wij alle ochtend bezigheden uitgevoerd en het schip vaarklaar gemaakt. Ik heb bij het restaurant het bestelde brood opgehaald en Corry had gezorgd voor een gekookt eitje bij het ontbijt. Voor vertrek heb ik de haven in Blankenberge gebeld en plaats voor de drie schepen gereserveerd. Om elf uur werd het heel onrustig in de haven. Het hele rijtje schepen waar wij in zaten (vier maal) zijn ook maar gelijktijdig vertrokken. Wij waren net los, toen bleek dat wij de haven niet mochten verlaten, zichtbaar aan de drie rode lichten boven elkaar. Er kwam een grote ertstanker binnen begeleid door drie slepers. Gelukkig duurde het niet zo lang voordat wij verder mochten varen. Nog binnen de pieren hebben wij de zeilen gehesen. Op open water bleek de wind echter zo gering, dat zeilen geen zin had. Enkele schepen hesen een spinnaker en maakte daarmee voldoende snelheid. Een van de boten, die vannacht naast ons had gelegen kreeg enige problemen met de spinnaker, die zich als een zandloper rond de voorstag had gewikkeld. Het werd opgelost, konden wij zien, door vele malen een rondje te draaien met de boot. Later werden wij door hen, boot met rode spinnaker, voorbij gelopen. Al snel na vertrek had de Rosa segunda problemen met de motor. Er was iets (?) in hun schroef geraakt. Voorbij de geul, waar wat ruimte was, werd op de Rosa segunda het grootzeil gestreken en een paar keer achteruitgeslagen om de rotzooi kwijt te raken. Volgens de marifoonberichten leek het probleem daarmee opgelost te zijn en zijn wij verder gevaren met volle zeilen en de motor bij.
Ruim voorbij Nieuwpoort nam de wind wat toe en besloten wij de bolle jan te hijsen. Wij maakten toen, zonder motor, snelheden van 5 tot 6 knopen. Ook op de andere schepen werd nu gezeild. Toen wij Oostende voorbij waren nam de wind nog wat toe en besloten wij de bolle jan weer te strijken. Het kostte mij de nodige moeite het lap zeil binnen te halen. Het zeil kwam daarbij ook even in het water. Maar toen alles geklaard was konden wij, nu met de genua bij, nog steeds goed vooruit komen. Op een gegeven moment was de wind zover gedraaid dat wij hoog aan de wind moesten varen. Vlak voor aankomst bij Blankenberge heb ik de havenmeester nog even gebeld. Hij had inderdaad voor ons plekken gereserveerd. Wij konden met z’n drieën achter elkaar langs de langssteiger in de oude haven liggen. Hugo besloot zijn schroef te controleren en ging, gewapend met duikbril en een van Theo geleend mes, onder water. Inderdaad kwam er een stuk visnet uit de schroef. Ik heb de bolle jan nog even gehesen, om hem droog te laten waaien.
Heel spontaan werd besloten in het restaurant bij het clubhuis te gaan eten. Corry, Marijke en Astrid hebben plaatsen gereserveerd. Om kwart voor zeven zaten wij op het terras achter het glas. Helaas was het wat kouder geworden, de zon was achter de wolken verdwenen, daarom besloten wij toch maar naar binnen te gaan. Wij mochten, om het de keuken niet te moeilijk te maken, uit slechts drie gerechten, door ons zelf aan te wijzen, kiezen. Het werd uiteindelijk een portie mosselen, een visgerecht en een vleesgerecht. Na het diner zijn wij de boulevard opgegaan en hebben daar ijs of een Brusselse wafel genomen. Via een achterafstraat zijn wij weer terug naar de haven gelopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten