Wij zijn om zes uur opgestaan om op tijd klaar te zijn voor het geplande vertrek van zeven uur. Op de motor zijn wij naar de sluis gevaren. De zon was net opgekomen en er was nog niet zo veel wind. Het blijft altijd heel apart op dat tijdstip met zulk mooi weer te vertrekken. Bij de sluis moesten wij even wachten, omdat er eerst een vissersboot van de andere kant werd geschut.
Daarna ging het snel. Het was inmiddels harder gaan waaien. Met halve wind vlogen wij over de Oude Roompot. Maar na de passage van Geul van de Banjaard kwam de wind, die was toegenomen tot windkracht vijf, pal van achteren. Wij hebben toen de genua maar ingerold. De Frigga maakte toch nog zes knopen door het water. De Rosa segunda en de Oliefoo hadden er voor gekozen wat verder op zee te gaan, om niet pal voor de wind te hoeven varen. Wij namen de kortste weg. Ter hoogte van Stellendam dook er plotseling een bruinvis voor het schip op. Even later zagen wij hem langs het schip op twee meter afstand naar voren schieten. Daarna niet meer gezien. Voor de Maasvlakte nam de wind iets af en besloten wij de genua uit te zetten op de boom. Maar vlak voor het oversteken van de Maasgeul werd de zee zo ruw, dat wij de genua maar hebben ingerold. Wij hebben ons netjes via de marifoon gemeld bij de verkeerscentrale. Later, vlak voor de feitelijke oversteek, werden wij aangeroepen met de vraag of wij harder konden varen, want er kwam een groot schip aan. Ik heb gemeld dat wij daar geen kans toe zagen en er voor kozen achter de oceaanreus langs te gaan. Bij het opdraaien in de wind ontdekte ik dat de motor, die al een tijdje bij stond, niet in zijn werk stond. Nu waren wij in de kortste keren aan de andere kant en hadden verder geen last van de grote scheepvaart. Na de geul ging de motor weer uit en hebben wij de genua weer uitgezet op de boom. Wij waren de beide andere schepen uit het oog verloren. Wel hadden wij meegekregen dat de Rosa segunda ook voor een groot schip had moeten uitwijken. Ik heb ze beide met de marifoon opgeroepen. De Rosa bleek ongeveer 2 mijl, en de Oliefoo 1 mijl voor ons te zitten. Maar door de veelheid aan zeiltjes, want wij waren hier niet de enige, konden wij niet onderscheiden wie wie was. Om vijf uur waren wij bij de havenmonding. In de jachthaven was het stapelen geblazen. Wij lagen alle drie als derde in een rijtje. Later kwamen er nog enkele boten bij.
Met de hele groep zijn wij naar Simonis gelopen, waar wij heerlijk vis hebben gegeten. Voor de meesten was de hoeveelheid te veel, hoewel wij best hongerig waren na zo’n lange dag. Voor sommigen was er daarna nog plaats voor een ijsje, dat wij konden halen bij de ijscoman, die zich heel tactisch naast het restaurant had opgesteld. Op de terugweg heeft ieder bij watersportzaak Vrolijk nog even rondgekeken en heeft Astrid een leuk poloshirt gekocht. Het is morgen weer vroeg opstaan, dus gingen wij op tijd de kooi in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten