Vandaag zijn wij vroeg opgestaan, half zeven, omdat afgesproken was om acht uur te vertrekken. Het brood voor onderweg hebben wij aan de ontbijttafel klaar gemaakt. Het weer was prima, alleen, zoals ook voorspeld, was er nauwelijks wind. Achter elkaar varend verlieten wij Nieuwpoort.
De stuurautomaat kon zijn werk doen. Na drie uur varen, wij waren vlak voor de eerste shippinglane-oversteek, begon het te waaien en gingen bij de drie schepen de zeilen omhoog. Snel daarna kon zelfs de motor uit, de snelheid kwam tot boven de zes knopen door het water. Met de stroom mee werden snelheden van 7 tot 8 knopen geklokt. Bij de eerste oversteek ondervonden wij geen last van de grote schepen. In de “middenberm” werd hoogte gewonnen, omdat de stroom zou gaan draaien naar het noorden. De volgende oversteek gaf ook geen problemen, alle schepen die wij zagen gingen ruim voor ons langs, de kapitein van het laatste schip was aardig en draaide bij en ging achter ons langs. Via de marifoon hadden wij om de paar uur contact met elkaar. Omdat er in de marifoons een groep was aangemaakt, konden wij elkaar een gerichte groepsoproep doen. Hugo deed bij een van die contacten melding van bruinvissen. Omdat er verder gezeild werd, liepen de beide andere schepen langzaam op ons uit. De wind nam toe van 3 Bft naar 5 Bft. Wij konden de kust bij Ramsgate al goed zien. Op het moment dat de Rosa segunda en de Oliefoo de aanloop naar Ramsgate invoeren, werden ze benaderd door 3 man in een rib van de kustwacht, die hen enkele vragen stelden. Ze hoorden bij een kustwachtschip, dat ook in de buurt was. Daarna kwamen ze ook bij ons langs met dezelfde vragen. Nadat de vragen: “waar wij heen gingen, wat onze nationaliteit was, of wij bij de andere hoorden en met hoeveel personen wij aan boord zijn”, naar tevredenheid waren beantwoord verdwenen de heren weer.
Bij het indraaien van de aanloop naar Ramsgate kregen wij te maken met een sterke dwarsstroom, waardoor wij bijna onder een hoek van 45 graden richting de haven voeren. Theo had ons daarvoor al via de marifoon gewaarschuwd. Wij hadden al een rif gestoken, maar nu hebben wij ook de genua een stuk ingerold.
Voor de haven heb ik de motor gestart en de genua ingedraaid. Vlak voor de haveningang stond een knobbelig zeetje en werd de boot wild heen en weer geschut. Ik schrok toen de motor, op het moment dat wij hem het meest nodig hadden, begon te sputteren. De gashendel zette ik op maximaal en gelukkig bleef de motor, weliswaar met horten en stoten, draaien. Binnen de pieren draaide de motor echter weer normaal. De anderen hadden voor ons al een plek geregeld. Wij lagen met z’n drieën naast elkaar. Nadat het schip goed lag en alles weer aan kant was, werd er bij de Rosa segunda aan boord geborreld en de dag doorgesproken.
’s Avonds zijn Marijke, Hugo en ik naar het clubhuis gegaan, omdat wij hoopten van mensen met ervaring te horen, wat de beste vertrektijd was richting Sheerness. Helaas was er alleen een barmevrouw aanwezig, die van nautische zaken geen kaas gegeten had. Wel konden wij gebruik maken van Wi-Fi, waardoor wij het nodige konden opzoeken. Uiteindelijk kwamen wij overeen dat wij morgen om acht uur lokale tijd zouden vertrekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten