Zon en wind, wij hebben het verdiend.

Weer: zonnig, weinig bewolking, later zeedamp, temperatuur ‘s morgen 25 en ‘s middags 20 graden, wind NW 3 tot 4.

Het was gisteren laat geworden. Rond half negen zijn wij opgestaan. Corry is boodschappen gaan doen en kwam behalve met brood en groente ook met nieuwe sandalen terug. In het dorp is een mooie goede schoenenwinkel, waar zij prima geslaagd was. Ik ben gaan douchen en de havenmeester gaan betalen, want gisteren was hij al vroeg naar huis gegaan. Later heb ik water getankt. Het bleek, dat de nippel van de Gardena slang niet meer aanwezig was. Terug redenerend kwamen wij tot de conclusie dat wij deze nippel bij het tanken afgelopen weekend in onze thuishaven aan de kraan hebben laten zitten. Ik heb dus snel een nieuwe in het dorp gekocht. Frank, onze zwager, is even langs de haven in Aalsmeer gereden en vond de nippel nog op de kraan.
Om 11.40 uur verlieten wij de haven waar wij drie nachten hebben gelegen. Het zonnetje scheen en er stond een lekker windje uit het noordwesten. Buiten de havendam heb ik de genua uitgetrokken en de motor uitgezet. Na een half uurtje waren wij aan de overkant bij de Volkeraksluizen. Al snel konden wij met nog veel andere schepen de sluis in. Vervolgens liet de sluismeester ons nog een tijd wachten en kwamen er steeds meer boten de sluis binnenvaren.

Toen de sluis min of meer vol was, gingen de deuren eindelijk dicht. 50 minuten na binnenkomst verlieten wij de sluis. Op open water hebben wij de zeilen gehesen en zijn op weg gegaan naar de volgende sluizen. Het eerste stuk was hoog aan de wind bezeild, maar het laatste stuk hebben wij gelaveerd. De stuurboordsluis van de Krammersluizen liep net vol, wij konden er helaas niet meer bij. Maar even later ging ook de bakboordsluis voor ons en nog twee andere schepen open. Het schutten duurde slechts 10 minuten. Het was zelfs zo snel dat wij nog eerder de sluis verlieten dan de schepen in de andere sluis. De stuurboordsluis was voorzien, dit jaar als proef van Rijkswaterstaat, van een bellenbaan, zoals vroeger ook in de Volkeraksluis was. Het schijnt dat er, als je door de bellenbaan vaart, er tijdelijk geen water maar lucht door het koelsysteem van de motor gaat, waardoor schade kan ontstaan. Wij hadden daar dus geen last van.
Na de sluis hebben wij de zeilen weer gehesen. Toen wij daar net mee klaar waren, zagen wij een witte Optima 92 richting sluizen varen. Ik vermoedde, dat het de Spetter was van Ger en Martha, bekenden van de Dehlerclub. Toen een zeilboot met de naam Spetter de sluis opriep via de marifoon wisten wij het zeker, het was onmiskenbaar de stem van Ger. ’s Avonds hebben wij ze gebeld. Zij waren nog onderweg naar Hellevoetsluis en die ochtend vertrokken uit Middelburg. Zij willen later over zee terugvaren naar hun thuishaven in Hoorn.
Wij zijn de haven van Sint Annaland binnengelopen. Oproepen van ons via de marifoon werden niet beantwoord, daarom maar aangelegd bij de meldsteiger. Later bleek, dat de marifooninstallatie van de jachthaven het niet doet. Toen wij door het Zijpe voeren, werd het steeds heiiger en frisser en bij aankomst in de haven werden de lange broeken en vesten aangetrokken. Bij het thuisfront bleek het nog 30 graden en zonnig te zijn.